De la práctica crítica y reflexiva a la fílmica. La escritura sobre cine en la formación de cineastas profesionales bajo el franquismo

Posted on

zer

De la práctica crítica y reflexiva a la fílmica. La escritura sobre cine en la formación de cineastas profesionales bajo el franquismo

Praktika kritiko eta zuhurretik praktika filmekora. Zineari buruzko idazkera zinemagile profesionalen formakuntzan frankismo garaian

From film criticism and reflective practice to film practice. Film-related writing for training professional filmmakers under the Franco regime

 

Jorge Nieto Ferrando

 

Resumen:

El presente artículo pretende aproximarse a las prácticas previas en la escritura sobre cine de algunos directores que se introdujeron en la dirección de cine profesional en España entre 1939 y 1971, fechas correspondientes al final de la Guerra Civil y a la desaparición de la revista Nuestro Cine respectivamente. La hipótesis que rige estas páginas es la dificultad para alcanzar los supuestos sobre la naturaleza —qué es o qué debería ser— y funciones del cine que plantean los paradigmas críticos que sustentan el ejercicio valorativo de la crítica.

Muchos de los textos aquí mencionados se circunscriben a alguno de los paradigmas más destacados en su momento, y algunas de las primeras películas de sus autores buscan encarnarlos fílmicamente.

 

Palabras clave:

cine, crítica, revistas cinematográficas, Antonio del Amo, Juan Antonio Bardem, Antxon Eceiza.

 

Laburpena:

Artikulu honek 1939. eta 1971. urteen artean Estatu mailan zinema profesionalaren zuzendaritzan sartu ziren zuzendari batzuen zineari buruzko idazkeran aurretiko praktikak aztertzen ditu. Data hauek kokatzen dira Gerra Zibilaren bukaeraren eta Nuestro Cine aldizkariaren desagerpenaren artean. Testu honetan indarrean dagoen hipotesi nagusia hauxe da: naturaren gaineko suposizioak lortzeko zailtasuna –zer den edo zer izan behar zen- eta kritikaren balorazio-ariketari eusten dioten paradigma kritikoek planteatzen dituzten zinemaren funtzioak.

Hemen aipatutako testu askok beren garaian nabarmenduak ziren paradigma batzuekin erlazionatuta daude, eta euren egileen filmek –kasu gehienetan, lehenengo filmak– irudikatu nahi dituzte filmikoki.

 

Gako-hitzak:

zinema, kritika, aldizkari zinematografikoak, Antonio del Amo, Juan Antonio Bardem, Antxon Eceiza.

 

Abstract:

This article aims to delve into the prior practices of film-related writing by certain directors who became acquainted with professional film directing in Spain between 1939 and 1971, dates corresponding to the end of the Spanish Civil War and the demise of the magazine Nuestro Cine, respectively. The hypothesis governing these pages is the difficulty to achieve the assumptions regarding nature – what it is and what it should be – and film functions which pose the critical paradigms which support the value exercise of the criticism. Many of the texts mentioned here deal exclusively with some of the more representative paradigms of their time, and some first films of their authors seek to personify them in the film scene.

 

Keywords:

cinema, film criticism, film magazines, Antonio del Amo, Juan Antonio Bardem, Antxon Eceiza.

 

Cómo citar:

Nieto-Ferrando, J. (2015) De la práctica crítica y reflexiva a la fílmica. La escritura sobre cine en la formación de cineastas profesionales bajo el franquismo, en ZER Revista de Estudios de Comunicación, 38, 109-128.

 

Recuperado de:

http://www.ehu.eus/zer/es/hemeroteca/articulo/De-la-prctica-crtica-y-reflexiva-a-la-flmica-La-escritura-sobre-cine-en-la-formacin-de-cineastas-profesionales-bajo-el-franquismo/585

 

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *

*

Este sitio usa Akismet para reducir el spam. Aprende cómo se procesan los datos de tus comentarios.